Чудно е малку, нели, што “Шарените славобалисти“ секој ден изјавуваат дека само ште не е дојден часот да се избере нов претседател на Собранието! Дека ете, владата само што не е формирана, па реформски ќе почне да делува. Чудно е што делуваат убедени во успешноста на тој свој замислен пуч. Убедени до ниво да се релаксирани. Некако се без акција! Од друга страна, неинформираниот дел од “Шарените славобалисти“, пред се
И покрај тоа што не сум во Македонија, не сум во недостаток на релевантни информации од изворите на случувањата. Па така, сакам да предупредем дека “Шарените славобалисти“ (име за пратениците на СДС), окуражени од најавата за Првомајска посета на дипломатот во Заминување Хојт Ји, за денеска попладне или утре во текот на денот подготвуваат насилно преземање на конференциската фотеља на Трајко Вељановски. До пратениците на владеачкото мнозинство стигнуваат информации од
Skopje. Die Fahrt führt durch die pulsierende Innenstadt Skopjes, vorbei am “Journalistenpark” (schön, und zugleich verblüffend, dass es Plätze auf der Welt gibt, wo sogar Parkanlagen nach einer allenthalben eher unbeliebten Berufsgruppe getauft werden) und dem “Mutter Teresa”-Krankenhaus, bis man an einer Gabelung nach rechts abbiegt. Schon bald gelangt man in ein grünes Villenviertel, das zu Füssen des Berges Vodno im Südwesten der mazedonischen Hauptstadt liegt. Inmitten einer weitläufigen, sehr
Почитувани донатори и заинтересирани за проектот Спомен обележје на Кајмакчалан, после мојот утрински текст во врска со досегашниот тек на процесот и проблемите со кои се соочив во остварување на истиот, многу (ептен многу) заинтересирани и загрижени луѓе се јавија. Прв, Зоран од Битола. А потоа редица други од цела Македонија и од странство. Должен сум да ве известам дека меѓу првите се јави градоначалникот на Новаци Лазар Котевски кој
Почитувани донатори и заинтересирани за овој проект, би сакал да Ве информирам дека донациите овозможија започнување на комплетирањето на проектот за спомен обележје на измачените Македонски души во униформите на туги армии за време на Првата светска, но и двете балкански војни. Проектот е направен од реномирани уметници. Даден е на изработка во соодветна работилница, каде се изработува и се утврдуваат финесите. Поставувањето би требало да биде кога ќе окопнат
Секој од нас поединечно, дури и оние најблиски до Груевски, имаат повеќе или помалку забелешки на она што тој го работи или го изработел! Требаше ова или она, треба вака или така, тука згреши, тука не отиде во тој правец… А, тој е жив човек. Како и ние. И тој греши, ама и секој од нас поединечно. Можеби е тој грешка за нешто, ама можеби сум јас, ти, он –
Многу зачестија “Че си лежите“ насловите или коментарите или заклучоците на ФБ постови, колумни или изјави на соросови платеници и шиптарски подопашници. Па по таа “констатација“, од истите следуваат и советите за “сапунчето“ и слично. Тоа кажува три работи за разните глупаци, сдс-овци, сороспии, кретени: Прво, таа “лева“ опција од нивото на нивната самонабедена интелектуала на чело со Милчин, преку трубадурите како Гериз, до ајваните како братот на судијката што
Читателите на Дудинка би сакале да го знаат најновото мислење на Иван Стоиљковиќ околу тоа кои се и како се лечат русофоби и русофрени. Имено, неговите коалициони партнери во полн состав на Малта пред некој ден потпишаа резолуција против Русија. дали е тоа русофобија или не?! Па, читателите на Дудинка се интересираат дали раководството на ВМРО ДПМНЕ спаѓа, според критериумите на Стоиљковиќ, во русофоби? И дали им треба “институционализирање“?!
Внимателен читач на текстови, колумни, постови ќе можеше да забележи дека колегата Бобан Нонковиќ имаше еден исклучително виспрен заклучок пишувајки: “Во својата стратегија за источното прашање, Путин ги користи грешките на западот во Југославија“. Натаму Бобан, во својот пост од 4-ти март пишува: “Случајот со Косово се употреби за прогласување на независност на Крим, искуствата од Дејтонскиот договор во БИХ е основа за уредувањето на Украина како двеентитетска федерација на
Се сметам себе си за еден од најжестоките (по жесток од Мирка нема) борци против играњето на картата на “кратка меморија“. Имено, некој човек (политичар, новинар, професор, бизнисмен, аналитичар, интелектуалец, колумнист…) ќе заговни нешто, а ние сите имаме обврска тоа да го заборавиме! Што побрзо!!! Оти, нели, ако не го заборавме, тој некој веднаш почнува да се лути, да е навреден, да кука по канцеларии, да плаче на рамиња на
