Ѓорѓи Кастриот

На денешен ден пред 617години е роден Ѓорѓи Кастриот,Македонец по татко и мајка, попознат како Скендербег,после неговата смрт така е наречен од турците. тој е борец против османлиските освојувачи и исламизацијата, кој Албанците го усвоија за свој национален херој иако во тоа време албанците немаа средновековна држава и нејзини херои од тоа време. Семејството на Ѓорѓи Кастриот потекнува од старото македондко братство на Бранилови. Дедото на Скендербег, Павле Кастриот е од Јанина во Епир како цефалопод. Таткото на Скендербег, Иван Кастриот, бил кнезот на Епир, кој ги држел Мет, Кроја, Мирдита и Дибер. Неговата мајка Воислава исто така била принцеза со македонско потекло, ќерка на семејството на Гргур Бранкови и внук на познатиот витез Вук Бранковиќ. Иван Кастриот бил меѓу првите кои се спротивставиле на упадите на Бајазит I, но неговиот отпор немал значајно влијание. Султанот го принудил да плати данок, а за да ја осигураат лојалноста на благородниците од тие краишта, Турците го земале Ѓорѓи заедно со неговите браќа како заложници.
Како македонско аристократско семејство, Кастриотите дарувале на македонските манастири и цркви, што било вообичаено меѓу сите македонски благородници во тоа време. Забележано е дека Иван Кастриот, таткото на Скендербег, во 1426 г.му отстапил две села во долината на Радика на манастирот Хиландар, чиишто ктитори на манастирот биле Бранкови и неговиот свекор. Потоа, според документите, договорил четири адерфакти (манастирски акции при повлекувањето во монаштво) во Хиландарската манастирска црква Св. Ѓорѓи за себе и неговите три сина. Познат е и фактот дека најстариот син на Иван и брат на Скендербег, Репош, се замонашил во манастирот Хиладар, каде што останал до крајот на својот живот, а и дека по 1430 г. Самиот Иван, таткото на Скендербег, се пензионирал во манастирот Хиландар со монашко име Јоаким, каде што починал во 1437 година. Врската на Кастриот со најголемиот и најславниот на Атон не само што може да биде случајна, туку зборува и за длабоката поврзаност и припадност на Кастриот кон македонскиот ентитет.
Во 1444 година, Скендербег ги свикал племенските водачи на Арбанија и Црна Гора во Љеша, со цел да се заколнат дека заедно ќе војуваат против Турција. Станал предводник на тогаш формираната Лешка лига. Поради борбата против Османлиите, најпрвин бил прославен од Католичката црква , а набргу и од словенските народи на Балканот, кои го сметале за свој национален херој. На крајот на 19 век, албанските националисти, во отсуство на албанската средновековна држава и нејзините херои од тоа време, ја започнаа албанизацијата на Скендербег и неговиот бунт.